Pomaganie osobom młodym w ewangelii — Świątynia i historia rodziny. Przesłanie instruktażu przywódców

„Jesteśmy tutaj, aby omówić, w jaki sposób możemy sprawić, aby członkowie, zwłaszcza ci nowi, mieli wspaniałe doświadczenia wkrótce po swym chrzcie w Kościele”, powiedział Starszy Neil L. Andersen.

W lutym 2024 r. Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich opublikował dla swoich członków i przywódców sesję instruktażową dotyczącą świątyni i historii rodziny. Sześcioro wyższych rangą przywódców Kościoła spotkało się, aby omówić błogosławieństwa dostępne dla nowych członków dzięki świątyni — zarówno młodych w Kościele, jak i młodych wiekiem, a także członków powracającym do aktywności. Przedstawili również nowe narzędzie, które umożliwia przywódcom i innym osobom pomaganie członkom dokonującym chrztów w zastępstwie w szybkim i łatwym przygotowaniu kart imiennych członków rodziny do świątyni.

Pełny film instruktażowy dla przywódców oraz towarzyszący mu przewodnik do dyskusji są dostępne w niektórych językach na stronie Kościoła. Więcej informacji na temat tego instruktażu przywódców na rok 2024 (w tym streszczenie filmu) znajduje się poniżej.

Często zadawane pytania na temat tego instruktażu przywódców

Kliknij lub naciśnij tekst w tej części, aby zobaczyć odpowiedzi na często zadawane pytania.

Krótkie streszczenie instruktażu przywódców na rok 2024

Poniżej przytoczono część wypowiedzi z tego spotkania, aby było wiadomo, o czym dyskutowano. Nie są to wszystkie wypowiedzi, dlatego bardzo zachęcamy osoby czytające te słowa do obejrzenia również filmu.

Uczęszczanie do świątyni może być błogosławieństwem dla członków — ale potrzebują oni naszej pomocy

„Mamy nadzieję, że świątynia będzie bardziej obecna w życiu wszystkich świętych w dniach ostatnich”, powiedział Starszy Andersen podczas instruktażu przywódców. Apostoł kierował jednak tok dyskusji szczególnie na pomoc nowym członkom. „Jak im pomagamy w pierwszych kilku tygodniach?”, zapytał.

Siostra Porter zauważyła, że kiedy jest się nowym członkiem Kościoła, można przystąpić do niego samotnie i „poczuć, że [zaczyna się] nowe życie”. Powiedziała, że możliwość udania się do świątyni na tym wczesnym etapie członkostwa i uczestnictwa w tak ważnym obrzędzie w domu Pana może sprawić, że „poczujemy, iż jesteśmy częścią wielkiego dzieła Kościoła, nawet jeśli jesteśmy młodzi w ewangelii”.

Starszy Duncan zauważył, że Pan powierza nowych członków przywódcom, aby pomogli im wejść do Jego domu. Siostra Yee opowiedziała o doświadczeniu związanym z nową członkinią, wobec której pełniła posługę. Cały okręg pomagał tej siostrze przygotować się i wejść do świątyni, co było błogosławieństwem dla wszystkich osób.

Dla nowych członków wzięcie imienia i nazwiska członka rodziny do świątyni po raz pierwszy może być prostsze, niż nam się wydaje

Uczestnicy spotkania dyskutowali o tym, że zabranie imienia i nazwiska do świątyni po raz pierwszy nie musi oznaczać problematycznych poszukiwań genealogicznych dla nowych członków, ale może być dla nich prostym i pięknym doświadczeniem. „Większość nowo nawróconych chce przyjąć chrzest w świątyni za członka rodziny […], często za dziadka lub babcię”, powiedział Starszy Hamilton. „Już wiedzą, za kogo chcieliby wykonać ten obrzęd”.

Przywódcy następnie omówili znaczenie obecności kogoś, kto pomoże członkom przygotować imię i nazwisko tej osoby, co można zrobić, gdy tylko rekomendacja członka zostanie podpisana przez biskupa. „Uprościliśmy proces dochodzenia do tego”, dodał Starszy Gong.

Starszy Andersen mówił o tym, jak on i jego żona włożyli wiele wysiłku w to, aby pomóc swoim dzieciom pójść do świątyni w tym samym tygodniu, w którym kończyły one 12 lat, i aby było to wspaniałe doświadczenie, pomimo tego, że świątynia była daleko. Rodzice i przywódcy mogą w miły sposób pomóc nowym członkom jak najszybciej udać się do świątyni. Dla 11-latków oraz dla nowych członków jest to doświadczenie, którego nigdy nie zapomną.

„To zawsze będzie zniechęcające doświadczenie dla nowego członka”, ostrzegł Starszy Duncan, sugerując, w jaki sposób możemy temu zaradzić. Starszy Gong następnie wspomniał: „Najważniejsza jest możliwość przebywania z Panem i […] zawarcia z Nim przymierzy”. Kontynuował: „Jako przywódcy, przyjaciele i członkowie możliwie jak najbardziej upraszczamy ten proces dla osób, które przechodzą przez niego po raz pierwszy”.

Podążanie naprzód w ewangelii — i wyczekiwanie na twoją następną wizytę w świątyni

Pod koniec instruktażu przywódców Starszy Andersen wspomniał, że członkowie zawsze przemieszczają się w ewangelii — krok po kroku do przodu albo do tyłu. Nowe duchowe doświadczenie lub połączenie może nadać zupełnie nowy wymiar ich osobistemu nawróceniu. Mówiąc o ekscytacji, jaką ludzie odczuwają po swoim chrzcie, Starszy Gong powiedział: „Możecie doświadczać tego wielokrotnie” za każdym razem, gdy udajecie się do świątyni, aby dokonywać chrztów w zastępstwie.

Nawet osoby, które mieszkają daleko od świątyni, mogą postawić sobie za cel odnalezienie imienia i nazwiska, i zabranie go do świątyni. Starszy Hamilton zaproponował, aby członek, który mieszka daleko od świątyni, przygotował kartę imienną członka rodziny i umieścił ją w widocznym miejscu, aby stanowiła przypomnienie o wizycie w świątyni, kiedy tylko ten członek będzie mógł się tam udać. Siostry Porter i Yee dodały, że osoby, które nie mogą udać się do świątyni przez dłuższy czas, mogą przekazać imię i nazwisko członka rodziny osobom mieszkającym bliżej świątyni. Mogą też studiować o świątyni i przymierzach, które zawarły podczas chrztu, aby zbliżyć się do Zbawiciela.

Wnioski

„Żyjemy w bezprecedensowych czasach”, powiedział Starszy Hamilton. „Ojciec Niebieski byłby zadowolony, widząc Swoje dzieci w świątyni, szczególnie te, które są nowe i delikatne w ewangelii — nowych członków, 11-letnią młodzież […], a nawet tych, którzy wracają do świątyni”.

W swoim końcowym świadectwie Siostra Yee wspomniała, że „[Bóg] naprawdę chce, aby Jego dzieci wiedziały, jak bardzo je kocha, poprzez błogosławieństwa przymierzy, które im chce zaoferować […]. Mamy okazję być częścią […] procesu przyprowadzania ich do Niego”.

Siostra Porter opowiedziała o tym, jak po przystąpieniu do Kościoła została ochrzczona za babcię swojego ojca. „[Świątynia] jest domem Pana”, powiedziała. „On tam jest. To Jego dom […]. To miejsce należące do naszego Ojca Niebieskiego, Jego Syna i naszych rodzin — miejsce zapewnione na wieczność dzięki Zadośćuczynieniu naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa”.

Starszy Andersen zakończył dyskusję instruktażową przywódców apostolskim błogosławieństwem. Wspomniał w nim, że „każdy najmniejszy wysiłek podjęty po to, aby pomóc nowo nawróconemu, nowemu dziecku naszego Ojca Niebieskiego po wstąpieniu w wody chrztu [i] żeby pomóc mu znaleźć drogę do Domu Pana, będzie błogosławieństwem nie tylko dla tej osoby, ale obiecuję, że również dla was. Będzie błogosławieństwem dla członków waszego okręgu. Wasza wiara w Jezusa Chrystusa będzie wzrastać”.

Całość instruktażu trwa zaledwie około 28 minut. W wywiadzie udzielonym niedługo po udostępnieniu tej dyskusji Starszy Hamilton powiedział, że przekaz pochodzi z głębokiej inspiracji, przemyślanych i duchowych narad i jest prowadzony przez Ducha. Zauważył, że zastosowanie udzielonych tam wskazówek może być wspaniałym doświadczeniem dla wszystkich zaangażowanych osób.