Natalie Terry to jedna z ponad 66 000 uczestników biorących udział w pobiciu rekordu podczas Ogólnoświatowego wydarzenia indeksowania. Ona sama jest zaangażowana w osobiste ogólnoświatowe indeksowanie od prawie dziesięciu lat.
Dziesięć lat temu Natalie przygotowywała się do przeprowadzki z Wiesbaden w Niemczech do Ammanu w Jordanii. Wiedziała, że będzie to nie lada wyzwanie, gdyż jest w ciąży i ma trzy córeczki. Ze względu na specyfikę pracy męża, przeprowadzki do różnych części świata były częste. Jednak tym razem po raz pierwszy miała nie mieszkać w pobliżu świątyni. Natalie szukała sposobu na uczestnictwo w jednej z form pracy świątynnej. Historia rodziny i indeksowanie — to była odpowiedź dla niej. Po przeczytaniu artykułu na temat historii rodziny i indeksowania w czasopiśmie Ensign oraz po zrobieniu pierwszego pliku z zapisami, Natalie wyznała: „Złapałam bakcyla!”.
Indeksowanie stało się częścią cotygodniowej rutyny, a wpływ jej służby jest odczuwany w całym domu. Podczas przebywania w Jordanii Natalie szukała sposobów podzielenia się swoim entuzjazmem do historii rodziny z innymi ludźmi. Zaoferowała więc, że będzie uczyć młode kobiety. „Poinformowałam prezydium Młodych Kobiet, że chciałabym nauczyć dziewczęta indeksowania” — wspominała. Wkrótce, zaprosiliśmy młodych mężczyzn i z tej okazji przygotowaliśmy salę.
Warsztaty były bardzo udane! Natalie podzieliła się swoimi spostrzeżeniami: „Nie mogłam dokończyć ostatnich 5 minut mojej prezentacji, ponieważ wszyscy młodzi ludzie wpatrywali się w ekrany komputerów. Uruchomili program do indeksowania i wpisywali dane. To było inspirujące”.
Później rodzina Terry’ch przeprowadziła się do Bangkoku w Tajlandii. W tym kraju Natalie mieszkała podczas Ogólnoświatowego wydarzenia indeksowania.
Wiadomość o międzynarodowym dniu indeksowania dała Natalie kolejną możliwość do służby. Tylko tym razem jej służba miała charakter bardziej indywidualny. Pewna nowa członkini okręgu nie była pewna, jak wziąć udział w Ogólnoświatowym wydarzeniu indeksowania i potrzebowała wsparcia. Gdy kobiety pokonały barierę językową, Natalie pomogła tej siostrze wziąć udział w biciu rekordu w indeksowaniu. Czuły satysfakcję, ponieważ zrobiły coś dobrego.
Dowodząc, że odległość nie jest przeszkodą, Natalie znalazła sposób, aby zostać blisko ducha świątyni i wypełnić słowa Prezydenta Thomasa S. Monsona, który nauczał: „My, duchowe dzieci naszego Niebiańskiego Ojca, zostaliśmy wysłani na ziemię w tym czasie, abyśmy mogli brać udział w przyspieszeniu tego wspaniałego dzieła” („Hastening the Work”, Ensign, czerwiec 2014, str. 4).— Logan Steele
