In historische documenten komen we unieke informatie over onze voorouders te weten. Volkstellingsdocumenten, documenten van de burgerlijke stand, en militaire documenten geven ons meer inzicht in het verleden. Ze vertellen ons over het dagelijkse leven van onze familieleden, over belangrijke gebeurtenissen en over hun vreugde en verdriet. Dankzij historische documenten kunnen we familieleden vinden die we niet kennen.
Indexeerders brengen die documenten aan het licht. Daardoor blijven de documenten niet in een archief verborgen, maar kunnen we ze thuis raadplegen. We hoeven ons niet uren blind te staren op boeken of microfilms, want we kunnen de documenten snel op een computer of mobiel apparaat opzoeken.
Hartelijk bedankt, indexeerders
We vroegen onze gebruikers hoe ze dankzij een document een familieverhaal gevonden hebben. We hebben erg veel inzendingen ontvangen. Het zijn stuk voor stuk inspirerende verhalen die getuigen van het belangrijke indexeringswerk dat onze vrijwilligers verrichten.
Neem even de tijd om ons te vertellen hoe u dankzij een document meer over uw familie te weten bent gekomen. Bedank ook de indexeerders die zulke ervaringen mogelijk maken.
Uw verhalen
‘Ik moest meteen denken aan die keer dat ik een aantal voorouders op de passagierslijst van een schip vond. Ik kon het niet geloven! Op het document stonden mijn betbetovergrootvader, zijn vrouw, hun dertien kinderen en een aantal kleinkinderen, onder wie mijn overgrootmoeder Louisa, die ik persoonlijk gekend heb. Ze was volgens het document vier jaar toen ze aankwamen.’ Onderschrift: Immigratieregister voor de familie Baer en de familie Mueller |
‘Mijn overgrootmoeder had elf broers en zussen. Door de jaren heen ben ik dankzij volkstellingsdocumenten en geboorte-, huwelijks- en overlijdensakten meer over al haar broers en zussen te weten gekomen. Maar Janet, haar oudere zus, kon ik achttien jaar lang niet vinden! Ik had haar geboortedatum in Schotland, waar ze allemaal geboren zijn, en ik vond haar op een volkstellingsdocument toen ze 14 was. Daarna niets meer. Het leek wel alsof ze van de aardbodem verdwenen was. Ongeveer twee jaar geleden kreeg ik een hint dat er een huwelijksakte voor Janet in Quebec (Canada) was. Ik bekeek de originele akte op FamilySearch.org, vond er Janets ouders op en stelde vast dat dit inderdaad haar huwelijksakte was. Daardoor ontdekte ik dat ze als twintiger naar Canada verhuisd en met Edward getrouwd was. Een jaar later kreeg ze een zoontje, Albert, die slechts enkele minuten leefde. Ik heb haar hele familieverhaal dankzij veel andere hints kunnen vervolledigen. En dat alles dankzij indexeerders en FamilySearch.org.’ Onderschrift: Grafsteen Edward en Janet Goddard |
‘Ik was op FamilySearch immigratieregisters aan het indexeren. Plots kwam ik een naam van een van mijn familieleden tegen, namelijk Jack Caston. Maar ik dacht dat er duizenden mensen met die naam waren. Toen zag ik dat hij kort na mijn grootouders aan vaders kant in de Verenigde Staten aangekomen was. Die grootouders waren Sefardische Joodse immigranten die tijdens de Balkanoorlog en de Eerste Wereldoorlog uit Turkije vertrokken waren. Ik besefte dat hij mijn grootmoeders neef was. Volgens het document zou hij bij haar intrekken in de Sefardische gemeenschap in Seattle (Washington). En ik kwam dankzij het document uiteraard ook meer over onder andere zijn uiterlijke kenmerken te weten.’ Onderschrift: Clara Caston Haleva uit Rodosto (Turkije) is in de jaren dertig in Seattle overleden. |
‘Op een dag was ik iemand in familiegeschiedenis aan het instrueren. Ik besloot mijn vaders gegevens te laten zien om te tonen wat er op FamilySearch.org beschikbaar is. Ik zocht naar mijn vader en ontdekte een goudmijn aan gegevens omdat iemand de passagierslijst van een schip geïndexeerd had. Hij was een van de vele zendelingen aan boord die uit Oost-Europa geëvacueerd waren omdat Engeland gebombardeerd werd. We waren opgegroeid met vaders verhalen over een keer toen hij tijdens een luchtaanval tijd met Hugh B. Brown in een schuilplaats had doorgebracht. We wisten dat hij teruggekomen was en dat men hem vervolgens naar Pennsylvania gestuurd had. Toen ik de passagierslijst voor het eerst las, zag ik de namen van minstens driehonderd zendelingen. Hun naam, leeftijd en woonplaats waren vermeld. Ik vertelde mijn vriendin hierover toen we samen in het centrum voor familiegeschiedenis aan het werken waren. Zonder dat ik het wist, had ik net een connectie met haar gevonden. Ik toonde haar de passagierslijst en gaf haar de datums van de evacuatie. Toen haalde ze het overlijdensbericht van haar grootvader Ralph Griffin tevoorschijn. Hij was in dezelfde periode als mijn vader in Engeland. We vonden hem op het schip en ze kreeg toegang tot zijn dagboek. Haar grootvader was niet alleen op hetzelfde schip, maar zelfs de zendingscollega van mijn vader toen ze geëvacueerd werden. Haar grootvader kwam in mijn vaders foto’s voor. In haar grootvaders dagboek stonden foto’s en verhalen van mijn vader, die ik niet had. Die belangrijke ontdekkingen waren mogelijk doordat iemand die documenten geïndexeerd heeft.’ Onderschrift: Conferentie Altoona, 27 en 28 januari 1940 |
‘God zij dank! Ik ben onze hemelse vader, de algemene autoriteiten en de afdeling familiegeschiedenis van de kerk zo dankbaar voor het indexeringsprogramma en de duizenden indexeerders in de hele wereld. Ik doe al 45 jaar aan genealogie en vind nog steeds nieuwe documenten die over mijn voorouders gaan. Vorig jaar nog heb ik de woonplaats van mijn overgrootouders in de volkstelling van Georgia van 1900 gevonden. De twintig jaar daarvoor woonden ze in Barton County (Kansas). Dat is iets wat ik niet zelf had kunnen ontdekken. En doordat die volkstelling geïndexeerd is, heb ik ook het kerkhof gevonden waar mijn overgrootvader begraven is. Dit is een geïnspireerd programma! God zij dank!’ |
‘We hebben ons altijd afgevraagd waar de naam “Nudis” vandaan komt. Mijn grootvader gaf mijn vader die naam, en ook mijn broer en twee neven heten Nudis. Toen ik enkele documenten aan het doornemen was, ontdekte ik dat hij oorspronkelijk “Newtie” heette, naar de man van zijn zus, Newtigate Folds. Dat was helaas te laat voor mijn broer.’ Onderschrift: Newtie Ogletree |
